Kiedy powstał Mur Berliński?

W nocy z 12 na 13 sierpnia 1961 r. wojsko oraz funkcjonariusze policji NRD rozpoczęli tzw. Akcję Róża i zablokowali drogi prowadzące do Berlina Zachodniego. Wraz z zamknięciem granic rozpoczęła się budowa muru, który stał się symbolem podziału Europy po II wojnie światowej; symbolem zimnej wojny prowadzonej pomiędzy państwami skupionymi w Układzie Warszawskim a państwami skupionymi w NATO.

Całkowita długość muru wokół Berlina Zachodniego wynosiła 155 km, z czego 43 kilometry miał odcinek dzielący miasto na dwie części. Jego wysokość w zależności od miejsca wahała się od 3,4 do 4,2 metra. Każdego dnia fortyfikację ochraniało około 2300-2500 żołnierzy, ponadto część stanowisk wartowniczych strzegły psy. Co więcej, mur był otoczony zaminowanym pasem ziemi, nazywanym strefą śmierci.

Nie zmienia to faktu, że wiele osób z Berlina Wschodniego, pomimo zakazu, usiłowało przedostać się na drugą stronę muru bez wymaganych przepustek. Takie próby ucieczki w około 200 przypadkach skończyły się śmiercią niedoszłego uciekiniera (przy czym dokładna liczb ofiar do dziś pozostaje nieznana). Jednocześnie szacuje się, że około 5 tys. ludzi udało się zbiec do Berlina Zachodniego lub RFN (warto bowiem podkreślić, że Berlin Zachodni nie należał do Republiki Federalnej Niemiec).

W nocy z czwartku 9 listopada na piątek 10 listopada 1989 r. doszło do upadku Muru Berlińskiego, czyli do otwarcia przejść granicznych między Berlinem Zachodnim a Berlinem Wschodnim, a następnie do rozbiórki muru, która zakończyła się 30 listopada 1990 r. Wciąż jednak w mieście można znaleźć kilka jego kawałków m.in. w dzielnicy Mitte przy Bernauer Straße, przy Niederkirchnerstraße oraz przy Liesenstraße. Niemniej zdecydowana większość fragmentów została przerobiona żwir przeznaczony do budowy dróg.

Czy byliście kiedyś w Berlinie? Co sądzicie o tym mieście i jakie wspomnienia z niego przywieźliście? Zapraszamy do dzielenia się opiniami w komentarzach.