Kiedy powstał Rzym?

Co roku 21 kwietnia mieszkańcy Rzymu hucznie świętują urodziny miasta. W stolicy Włoch odbywają się wówczas liczne przedstawienia, widowiska kostiumowe, koncerty i wystawy. Organizowana jest także wielka parada, której uczestnicy przebierają się w stroje charakterystyczne dla różnych epok.

Warto zaznaczyć, że z historycznego punktu widzenia data 753 r. p.n.e. jako data założenia Rzymu jest możliwa do przyjęcia. Najstarsze ślady osadnictwa w rejonie rzeki Tyber datuje się bowiem na okres między 1000, a 800 rokiem p.n.e.

Czy wiesz, że... w starożytności funkcjonowało wiele innych dat założenia Rzymu, np. Wergiliusz opowiadał się za 848r. p.n.e, a Timajos uważał, że miasto powstało 814 r. p.n.e.

Legenda o Romulusie i Remusie – streszczenie 

Romulus i Remus byli wnukami królami miasta Alba Longa, Numitora, który w wyniku zamachu stanu został obalony, a następnie uwięziony przez własnego brata Amuliusza. Kiedy Amuliusz objął władzę, zmusił córkę Numitora, Reę Sywlię, do zostania westfalką. Bycie westfalką wymagało bowiem złożenia ślubów czystości. W ten sposób nowo korowany chciał zapobiec ewentualnej ciąży Rei Sywli, gdyż jej dzieci jako prawowici spadkobiercy mogłyby w przyszłości upomnieć się o należny im tron.

Jego starania poszły jednak na marne – Rea Sylwia zaszła w ciążę i urodziła bliźnięta (dwóch chłopców), których ojcem był sam bóg wojny, Mars. Kiedy dotarło do Amuliusza, co się stało, kazał zamordować swoją bratanicę, a noworodki włożyć do wiklinowego kosza i puścić nurtem Tybru. Wrzucony do wody koszyk płynął z prądem, dopóki nie zatrzymała go gałąź drzewa figowego. W miejscu, w którym utknął, znalazła chłopców wilczyca. Ponieważ sama miała młode, wykarmiła ludzkie dzieci własnym mlekiem.

Ciekawostka: jednym z symboli Rzymu jest rzeźba wilczycy karmiącej dwójkę małych dzieci - jest to tzw. wilczyca kapitolińska.

Pewnego razu wilczycę z bliźniętami zobaczył pasterz Faustulus i postanowił przygarnąć chłopców. Wspólnie z żoną wychował ich na silnych, odważnych i walecznych mężczyzn, którzy po osiągnięciu dorosłości dokonali ponownego zamachu stanu i przywrócili na tron swojego dziadka. Numitora. Następnie postanowili założyć własne miasto nad Tybrem, w miejscu, w którym znalazł ich przybrany ojciec, czyli na wzgórzu palatyńskim.

Pomiędzy braćmi doszło do kłótni o to, który z nich nada nazwę nowej osadzie. Rozstrzygnięcie sporu powierzyli bogom – czuwali całą noc, aby wybadać ich wolę z lotu wielkich ptaków (był to tzw. rytuał auspicjów). Remus ujrzał 6 sępów, natomiast Romulus - 12 sztuk, co oznaczało, że to jemu bogowie sprzyjają.

Romulus zaorał ziemię w miejscu, w którym miało zostać zbudowane miasto. Tym gestem wyznaczył granice swojego królestwa, dlatego kiedy Remus przeskoczył bruzdę, został zabity przez brata za naruszenie terytorium. 

Miastem, które założył Romulus i którego został pierwszym królem, był oczywiście Rzym, którego nazwa – Roma – pochodzi właśnie od jego imienia.

Czy byliście kiedyś w Rzymie? Co spodobało Wam się w Wiecznym Mieście najbardziej? Jakie miejsca według Was warto zobaczyć podczas pierwszego pobytu? Czekamy na Wasze opinie i wspomnienia ze stolicy Włoch – zachęcamy do dzielenia się nimi w komentarzach.