Najstarsze góry w Polsce

Góry Świętokrzyskie zaczęły powstawać około 500 milionów lat temu. Ich trzon pochodzi bowiem z paleozoiku, natomiast obrzeżenie kształtowało się na przestrzeni dwóch er i jest permsko-mezozoiczne (dla przypomnienia: perm był ostatnim okresem ery paleozoicznej). Na południu w składzie osłony znajdują się również skały pochodzące z trzeciorzędu. Poza tym cały łańcuch górski pokryty jest lessem nawianym przez wiatr w okresie czwartorzędu. Ich dzisiejsza forma to zatem efekt procesów geologicznych zachodzących w ciągu kilkuset milionów lat. Warto jednak dodać, że w tym czasie góry nie tylko „rosły”, ale i ulegały długotrwałej denudacji, czyli procesom niszczenia wyniosłości, po których ponownie się wypiętrzały. To właśnie sprawiło, że ich wysokość – podobnie jak wysokość pozostałych gór starych – jest niewielka. Najwyższym szczytem jest położona w Paśmie Łysogórskim Łysica, która ma 612 m n.p.m.

Góry Świętokrzyskie porastają głównie lasy jodłowe (Puszcza Jodłowa) oraz bukowo-jodłowe, ale również sosnowe i dębowo-sosnowe z domieszką np. modrzewia. Ponadto cechą charakterystyczną ich krajobrazu są rumowiska skalne – gołoborza, występujące na stokach. Co ciekawe, sama nazwa „gołoborze” pochodzi od wyrażenia „gołe od boru”, a zatem jest określeniem obszarów bezleśnych.

W 1950 r. w centralnej części Gór Świętokrzyskich został utworzony Świętokrzyski Park Narodowy, którego główna siedziba znajduje się w Bodzentynie. Natomiast głównym ośrodkiem gospodarczym oraz turystycznym regionu i jednocześnie stolicą województwa są Kielce.

Czy byliście kiedyś w Górach Świętokrzyskich? Jakie zrobiły na Was wrażenie? Zachęcamy do dzielenia się opiniami oraz wspomnieniami w komentarzach.